Kiedyś popłynę w rejs daleki,
by poznać egzotyczne kraje,
podziwiać lasy, góry, rzeki
i rajskie ptaki, jakby z bajek.
Wokół równika świat opłynę
i z Antarktydy po Arktykę,
aby odnaleźć cud- krainę,
gdzie nikt nie sięga po krytykę
Nikt nie zna kłótni, fochów, dąsów
i zgodnie obok siebie żyją
w wesołym gwarze zabaw, pląsów
ci, co są chudzi, ci, co tyją.
Nikt rudych włosów nie wyśmiewa
piegi też nie przeszkadzają.
Dla wszystkich tutaj rosną drzewa,
dla wszystkich strumyk szemrze w gaju.
Przezwiska nie są tutaj znane,
ni zazdrość, ani też nienawiść.
Każdy szanuje twoje zdanie
i z kim chcesz, to się możesz się bawić.
Jeśli odkryję takie miejsce-
być może w czasie tych wakacji-
zaraz na mapie je umieszczę
i nazwę WYSPĄ TOLERANCJI.
Organizując w naszej szkole Międzynarodowy Dzień Tolerancji oraz Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień przekonaliśmy się, iż wielu z naszych wychowanków nie tylko odkryło „Wyspę Tolerancji”, ale na co dzień na niej zamieszkuje.
Barbara Grajcar Anna Grygny